Het was afgelopen week groot nieuws. In Nieuw-Zeeland heeft de staat voogdij van een baby toegewezen gekregen. Dit na het aanspannen van een rechtszaak, omdat de ouders van het kind een levensreddende hartoperatie blokkeerden.
De reden? Tijdens deze operatie zal er naar alle waarschijnlijkheid een bloedtransfusie nodig zijn en de ouders geloven helaas dat de SARS-CoV-2 vaccins gif zijn. Daarom eisen zij ongevaccineerd bloed.
Dat ongevaccineerde bloed (een ding wat vaker terugkomt in de antivax community) is natuurlijk niet voor handen. Bloeddonoren worden op veel dingen gescreend maar niet op vaccinatie status. Reden voor de ouders om de operatie weigeren.
De staat steekt hier (gelukkig) een stokje voor en heeft nu dus de voogdij. In deze situatie betekent dit dat het kind toch geopereerd kan worden. En de ouders? Die draaien hopelijk naderhand wel bij.
Nu kan ik vrij makkelijk vervallen in onbegrip. Maar ik ben vooral nieuwsgierig. Waar zijn ze nu echt bang voor m.b.t. het donorbloed? Gaat het om vaccin mRNA, het spike eiwit of zelfs om bloedstolsels?
Er is online zoveel bangmakerij en desinformatie te vinden, dat de beste van ons in de fabeltjesfuik kan verdwijnen. Ik kan de ouders niet vragen waar ze bang voor zijn, dus bespreek ik alle drie de bovengenoemde zaken.
Eerst donorbloed. Het is hetzelfde spul wat jij en ik in onze bloedvaten hebben. In de 4 bloedgroepen die we kennen, gedoneerd door derden om te gebruiken voor transfusies ná bewerking.
Ik zeg ná bewerking, omdat gedoneerd volbloed niet zo wordt doorgegeven. Het gaat niet van ader naar ader. Het wordt gefilterd en bewerkt tot bloedproducten zoals: rode bloedcellen, bloedplaatjes en plasma. Witte bloedcellen worden eruit gefilterd
Het gedoneerde bloed, moet naast bewerkt ook getest worden op allerlei zaken. Via ons bloed kunnen we allerlei ziektes doorgeven en dat is nou juist niet de bedoeling van het doneren.
Dit alles (verschillende bloedgroepen, bewerken tot bloedproducten en testen op ziektes) maakt het in stand houden van een veilige bloedvoorziening complex. Je wil daarom niet nog een variabele (wel of geen vaccin) toevoegen.
Terug naar de hoofdvraag. Waar zijn de ouders zo bang voor dat ze hun kind een levensreddende operatie weigeren. Ik kan het ze natuurlijk niet vragen, maar bespreek hier kort een aantal mythes over het vaccin. Ik begin met mRNA in ons bloed.
Er zijn wat onderzoeken die idd mRNA hebben aangetroffen in ons bloed na vaccinatie. Daarvoor werd een RT-qPCR test (zeer gevoelig) gebruikt. Twee weken na het vaccin was er ondanks dat, niets meer detecteerbaar.
Eng? Niet als je bedenkt dat onze bloedbaan geen waterdicht (no pun intended) systeem is. Daarnaast hadden de testpersonen waarbij dit werd ontdekt, nergens last van. Dus ja het werd gevonden, maar betekent niets.
Dan spike-eiwit in ons bloed. Het spike-eiwit is onderdeel van het SARS-CoV-2 virus. Dit spike-eiwit (een stukje van het virus dus), wordt na vaccinatie beperkt aangemaakt door onze lokale cellen die het mRNA uit het vaccin aflezen.
Het mRNA wat nodig is voor de aanmaak van het spike-eiwit heeft, net als altijd het geval is bij mRNA, een beperkte levensduur en is in het geval van het vaccin begrenst zodat het zich niet kan kopiëren. Ons lichaam ruimt het na een week of 2 automatisch op.
Na aanmaak gaat het spike-eiwit op reis door ons lichaam. Dat gebeurt niet in volledige vorm. Specifieke immuuncellen knippen de spikes in stukken en nemen ze mee om te presenteren aan ons aangeleerde immuunsysteem, wat in actie komt.
Dit gebeurt in onze lokale lymfeknopen. De stukken spike-eiwit reizen dus niet ons hele lichaam door en niet via de bloedbaan, maar via ons lymfesysteem. Dat betekent niet, dat er geen spike-eiwit in onze bloedbaan terecht kan komen.
Er zijn onderzoeken die bewijs gevonden hebben van spike-eiwit in de bloedbaan kort na een 1e vaccinatie. Wederom zijn hier zeer gevoelige testen voor gebruikt en is dit bij lange na niet bij iedereen detecteerbaar.
Degene die positief testen hadden hier geen nadelig effect van. Na een dag of 7 gem. is er geen spike-eiwit meer te detecteren in het bloed. Ons immuunsysteem heeft het opgeruimd. Bij vervolgprikken gaat dit sneller en is er vaak niets te detecteren in bloed.
Dus zeldzaam, zeer kleine hoeveelheden, snel opgeruimd en geen herhaling. Dit geldt uiteraard alleen bij het vaccin spike-eiwit. Bij besmetting is er geen begrenzing, raast het volledige virus rond en kan het spike-eiwit in veel grotere getalen aanwezig zijn.
Zie hieronder een video van de lifecycle van een SARS-CoV-2 virusdeeltje wat zichzelf tenzij het gestopt wordt, zal blijven kopiëren. Hierbij komen vele malen meer complete virusdeeltjes en dus ook viraal mRNA en spike-eiwit vrij.
Als laatste de bloedstolsels. Ook hierover doen nare berichten de ronde . Grote rubberachtige stolsels gevonden bij gevaccineerde overledenen bijvoorbeeld. Klinkt eng tot je weet dat dit soort stolsels altijd gevormd worden na de dood.
Bloedstolsels zijn geen bijwerking van de mRNA vaccins. Er zijn enkele zeer zeldzame gevallen (1:1000.000) van stollingsproblemen die optraden kort na Astra Zeneca en/of Jansen vaccinatie (beiden geen mRNA vaccins). Daarom vaccineren we hier niet meer mee.
Met inmiddels miljarden gegeven vaccins hadden we het wel geweten als er, ondanks uitvoerig testen, toch een dergelijk probleem zou zijn met de mRNA vaccins. Er is tot op heden nog niets gevonden en dus niets om bang voor te zijn.
Na bovenstaande gelezen te hebben gelezen, moet je toch toegeven dat het een storm in een glas water is. Die angst dus. Helemaal als je weet dat je direct na vaccinatie of besmetting helemaal geen bloed mag geven. Niets schadelijks dus.
Wat wel schadelijk is, is een kind vanwege wantrouwen en complottheorieën een levensreddende operatie ontzeggen. En what’s next? Nu is het een SARS-CoV-2 vaccin, maar gaan we straks ook andere vaccins willen uitsluiten?
Dat je als volwassene een keuze maakt om bloed te weigeren o.b.v. angst en onwetendheid is al erg genoeg, maar je goed recht. Dit voor een onschuldig kind wat zelf nog geen besluiten kan maken doen, is van heel andere orde.
Daarom ben ik blij dat Nieuw-Zeeland heeft ingegrepen. Beter voor het kind en uiteindelijk ook beter voor de ouders die vanzelf zullen merken dat eventueel gegeven bloed geen negatieve impact op hun kind heeft.
Soms moet je mensen tegen zichzelf of anderen in bescherming nemen en dat is precies wat hier gebeurt is. Het heeft wel wat weg van de diverse zaken tegen Jehovagetuigen.
Zij weigeren soms behandeling van kinderen omdat hun geloof ze niet toestaat bloed te ontvangen. Dat vind iedereen buiten die gemeenschap toch ook raar en onnodig? Nou dat is dit dus ook.
Want nogmaals, het donorbloed wat we hebben is veilig en een eigen bloedvoorziening regelen zoals sommigen voorstellen onhaalbaar. Laten we voor nu hopen op een succesvolle operatie en een lang, gelukkig leven voor dit kind. —THE END—
Bestaat er ook zoiets als covid-vrij bloed, gegarandeerd zonder microclots? #dtv
Liever luisteren? Dat kan via deze link: https://postvanfenna.substack.com/p/audioblog-de-vraag-naar-ongevaccineerd#details